Dipköse
Ne vakit otursak kiyisina
Bütün denizler bize gelir
Evleri dolasir arada bir ölüm
Salincaklar kurar dirimlere
Çocuklar iste mustusu o günlerin
O ceylan yakisirdi düslerimize
Bulvarlarda yapayalniz
Bir güz gezdirir simdi
Kiyiya vuran çocuklar gibi
O ceylan hepimizin ceylani
O güz hepimizin güzü
Eski irmaklar askina
Nolur yaslanma sevgilim
Yazar: Arif Ay
Edebiyat Siir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder